காட்டாற்று வெள்ளமாய் பாய்ந்தோடும் நதியின் சீற்றத்தில், சீட்டுக்கட்டு போல வீடுகள் சரிந்து விழுகின்றன. சிறுகச் சிறுகச் சேர்த்த செல்வங்களை கரைந்து செல்ல - கரகிறார்கள் ஒவ்வொரு மனிதஹும்.
2004 ஆம் ஆண்டு சுனாமி பேரழிவிலிருந்து, கடலூர் புயல் வரைக்கும் மனதில் வந்து அகல்கிறது. ஒரே ஒரு வீடு, எனக்கென ஒரு உலகம் - என்று வாழ்ந்துகொண்டிருந்த எத்தனை மனிதர்கள் - இந்தப் பேரழிவில் சிதைந்து போயிருப்பார்கள்.
சுனாமி பாதிப்பிலிருந்து மக்களை மீட்க - மத்திய அரசு ராஜிவ்காந்தி மறுவாழ்வு நிதியத்திலிருந்து ரூ.4 ஆயிரத்து 500 கோடி ஒதுக்கியது. மேலும் பல தன்னார்வ உதவிகள் வந்தன. கரையெல்லாம் பிணங்களாய் ஒதுங்கி நிற்க - பாதுகாப்பாய் இருந்த கோவை, ஈரோடு, திருப்பூரின் வாலிபர் சங்கத் தோழர்கள் அவைகளை அகற்றிக் கொடுக்க ஓடிச் சென்றார்கள்.
அதே நேரத்தில், சிமெண்ட் மீதான பங்குகளை விலையேற்றியது பங்குச் சந்தைகள். என்.ஜி.ஓக்கள் பலவும் - உதவி நிதியில் ஊழல் செய்ததும் நடந்தது.
பேரழிவுகளின் போது. மனிதன் விழித்துக் கொள்கிறான். பிணந்திண்ணிகளும் கூடுகின்றன.
உத்தர்கண்ட் - பலிகள் நம்மில் பலரை உலுக்கியிருக்கலாம். இடந்த அழிவுகளை - இயற்கை மட்டும் தீர்மானிப்பதில்லை.
உலகின் 99 சதவீத கனிமச் சுரங்கங்கள் - வெறும் 2 சதவீத மக்களின் தேவைகளுக்காக சுரண்டப்பட்டுக் கொண்டிருக்கின்றன. - நமக்கு வசதிகள் தேவை - ஆனால், அதில் ஒரு திட்டமிடல் வேண்டும். லாபத்தை மட்டும் நோக்கமாய்க் கொண்ட இன்றைய சமூக அமைப்பால் - அந்த நிதானமான சிந்தனையை மேற்கொள்ள முடிவதில்லை.
”இமயச் சாரலில் ஒருவன் இறுமினால்
குமரி வாழ்பவன் மருந்து கொண்டோடுவான்”
-என்றார் பாரதிதாசன்
#சிந்தனைக்கு நேரம் ஒதுக்குங்கள். - முடிந்தவர்கள் மீட்பு உதவிகளுக்கும் கரம் நீட்டுங்கள்.
